Jak zawsze festiwal otworzył jego Dyrektor Maciej Werk zapowiadając pierwszego wykonawcę Tomasza „Mecha” Wojciechowskiego, multiinstrumentalistę, wokalistę i kompozytora z Łodzi, w przeszłości związanego z wieloma formacjami muzycznymi. Ten rozległy dorobek czyni go istotną postacią polskiej sceny rockowej. Wydał teraz debiutancką płytę. Na koncercie zaprezentował jej brzmienie. Publiczność miała okazję zobaczyć jego pełny profesjonalizm i duży warsztat. Towarzyszyła mu tylko perkusja. Usłyszeliśmy mocne brzmienie gitary. Zaprezentowane utwory wyróżniały się osobistym charakterem.

 

W dalszej kolejności wręczona została statuetka „Człowieka Ze Złotym Uchem” w uznaniu za wyjątkową wrażliwość muzyczną dla Budgie, muzyka, aranżera i producenta.

 

Potem wyszła na scenę niezwykle charyzmatyczna Anja Huwe z zespołem. Po wielu latach powróciła do występów na żywo po wydaniu nowej płyty w ubiegłym roku. Anja Huwe zaprezentowała materiał z tej właśnie płyty a także wybrane utwory zespołu Xmal Deutschland, w którym kiedyś śpiewała, w nowych aranżacjach. Było to połączenie post-punku z elementami elektroniki.

Widać było, że Huwe przywiązuje wagę do oprawy koncertowej. Występ był wspierany wizualnie, czyli nie tylko muzyka się liczyła ale także obraz i styl sceniczny.

 

Ostatnim wykonawcą tego wieczoru był Gavin Friday. To irlandzki wokalista, kompozytor, aktor i malarz, współzałożyciel awangardowej grupy Virgin Prunes. Po zakończeniu jej działalności występuje solo a w ubiegłym roku wydał płytę.

Jak mogliśmy zaobserwować w Łodzi, styl Friday łączy post-punk, elementy teatralne i elektronikę. Wprowadził prawdziwie kabaretową atmosferę. Nie był to zatem tylko koncert rozrywkowy ale także swoiste doświadczenie artystyczne. Lekki przerost formy nad treścią.

 

Pisałam o pewnym niedosycie… Koncerty odbywały się tylko na małej scenie a więc przerwy między kolejnymi występami były długie…za długie. Brakowało mi też spotkań z artystami, jak to miało miejsce w latach ubiegłych a to było bardzo ciekawe.

 

Anna Porębska